Ο πόνος του Χωρισμού!

Οι έντονες συναισθηματικές μεταπτώσεις και οι εσωτερικές συγκρούσεις είναι καταστάσεις φυσιολογικές όταν βιώνουμε την εμπειρία του χωρισμού ή ενός διαζυγίου, ειδικά στην περίπτωση κατά την οποία η απόφαση του χωρισμού είναι επιλογή του άλλου ατόμου και όχι η δική μας. Ο θυμός, οι ενοχές, η ματαίωση και η απόρριψη, η λύτρωση και η θλίψη, ο φόβος και η σύγχυση, είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα που παρουσιάζονται με μικρότερη ή μεγαλύτερη ένταση στον άνθρωπο που πενθεί το τέλος μίας σχέσης.

Η αποδοχή του χωρισμού και της απομάκρυνσης από τον “σημαντικό άλλο” είναι διαδικασία που απαιτεί χρόνο. Για να ολοκληρωθεί είναι απαραίτητο το άτομο να αναγνωρίσει και να βιώσει τα επώδυνα συναισθήματα που την συνοδεύουν. Γενικά, η διαδικασία μέσω της οποίας επεξεργαζόμαστε τα συναισθήματα αυτά γίνεται σταδιακά. Η διάρκεια και η ένταση του κάθε σταδίου διαφέρει σημαντικά από άτομο σε άτομο.

Πρόκειται για “διαδικασία πένθους”, καθώς τα συναισθηματικά στάδια τα οποία διαβαίνουν οι άνθρωποι, είναι παρόμοια με εκείνα που βιώνουμε όταν πενθούμε ένα αγαπημένο πρόσωπο, που δεν βρίσκεται πλέον στην ζωή. Στην ψυχολογία ο όρος “διαδικασία πένθους” χρησιμοποιείται για να περιγράψει μία σειρά από ιδιαίτερα έντονες συγκινησιακές και νοητικές καταστάσεις, που είναι αποτέλεσμα ενός ξαφνικού ή απρόσμενου γεγονότος, το οποίο επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό, και ενίοτε αλλοιώνει, τη φυσιολογική ροή στη ζωή ενός ανθρώπου.

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν σοβαρές διαφοροποιήσεις, από άτομο σε άτομο, αναφορικά με τα συναισθηματικά στάδια. Η μετάβαση από ένα στάδιο σε ένα άλλο έχει να κάνει και με στοιχεία όπως η προσωπικότητα του καθενός, ο βαθμός επένδυσης στη σχέση, η συναισθηματική ωριμότητα και ευελιξία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα άτομα εγκλωβίζονται στο θυμό και στην πικρία η οποία καλλιεργείται και ενισχύεται από σκέψεις “εκδίκησης”. Άλλες φορές κυριαρχούν η κατάθλιψη και οι ενοχές.

Εδώ όμως χρειάζεται να κάνουμε μια επισήμανση: Το τέλος μίας σχέσης αποτελεί δυσάρεστη και επώδυνη εμπειρία και για τους δύο συντρόφους, εκείνος όμως που “μένει πίσω” υποφέρει συνήθως περισσότερο. Από τους δύο πρώην συντρόφους, εκείνος που επιθυμεί την διατήρηση της σχέσης καλείται να αντιμετωπίσει συναισθήματα απόρριψης και εγκατάλειψης και είναι ο πλέον ευάλωτος να παρουσιάσει συμπτώματα κατάθλιψης, έντονου άγχους και ψυχοσωματικές αντιδράσεις.

Πότε χρειάζεται να ζητήσω βοήθεια από ειδικό;

Δεν είναι πάντα απαραίτητο να αναζητήσουμε βοήθεια από ειδικό για να ξεπεράσουμε έναν χωρισμό και να προχωρήσουμε στην ζωή μας.

Ένας χωρισμός αποτελεί μία κοινή ανθρώπινη εμπειρία και η εξωτερίκευση των συναισθημάτων και των σκέψεών μου με τα προσφιλή άτομα που έχουν περάσει αντίστοιχη εμπειρία, η κατανόηση και το μοίρασμα είναι κάτι που μπορεί να προσφέρει ανακούφιση σε πολλές περιπτώσεις. Τα συναισθήματα χάνουν σταδιακά την έντασή τους και το άτομο επανέρχεται σταδιακά στην καθημερινότητα της ζωής με νέο νόημα και νέους στόχους.

Είναι αναγκαίο όμως να αναζητήσω την βοήθεια ειδικού στις περιπτώσεις όπου:

• Η ένταση των συναισθημάτων είναι τέτοια που δεν μου επιτρέπει να αντιμετωπίζω ικανοποιητικά την καθημερινότητά μου καθότι παρεισφρύουν σε όλους τους τομείς της ζωή μου,

• Όταν χρόνια μετά από το διαζύγιο ή τον χωρισμό αισθάνομαι προσκολλημένος-η στον πρώην σύντροφο και δηλώνω ότι έχω ακόμα ελπίδες επανασύνδεσης ή είμαι εγκλωβισμένος στον θυμό και την πικρία.

• Όταν υπάρχει διάγνωση αγχώδους διαταραχής ή διαταραχής προσωπικότητας, η εμπειρία ενός χωρισμού αποτελεί ένα ψυχοπιεστικό γεγονός που επιδεινώνει την εξέλιξη τους.