Συναισθηματική Υπερφαγία.

Τι είναι η Συναισθηματική Υπερφαγία;

Χαρακτηρίζεται από μια ακατάσχετη επιθυμία για φαγητό που προκύπτει, όταν υπάρχουν δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις όπως το στρες, ο θυμός, το άγχος, η μοναξιά, η λύπη και η πλήξη. Τα επεισόδια υπερφαγίας συνίστανται σε κατανάλωση τροφών με μεγάλη θερμιδική αξία, που μπορεί να φτάσει σε σημείο να τρώει κρυφά, και να σταματάει μόνο όταν υπάρχει πόνος, ή θα πέσει για ύπνο, δεν υπάρχει έλεγχος στην ποσότητα.

Με άλλα λόγια, ”τρώμε” τα συναισθήματα μας έτσι ώστε να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες της καθημερινότητας.

Χωρίς κατάλληλη βοήθεια και θεραπεία, η συναισθηματική υπερφαγία, πιθανόν να επιμείνει σε όλη την διάρκεια της ζωής του ατόμου. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή ώστε να κατανοήσει ποιες εσωτερικές ανάγκες του καλύπτει μέσα από το φαγητό, να αυξήσει την αυτοπεποίθηση του, να καλυτερεύσει την εικόνα του εαυτού του, να αγαπήσει τον εαυτό του, να διευκολύνει τις απαιτούμενες αλλαγές να μην είναι παροδικά αλλά μόνιμα.

Το άτομο συνήθως διαθέτει χαμηλή αυτοεκτίμηση, νιώθει ενοχικά. Χαμηλή αυτοπεποίθηση με πολλές ενοχές και το συναίσθημα του αδιεξόδου, συμβάλλουν σε έναν αρνητικό φαύλο κύκλο, όπου η πολυφαγία χρησιμοποιείται ως διέξοδος στο πρόβλημα, το οποίο αρχικά προκαλεί.

Τι μπορούμε να κάνουμε;

• Παρατηρούμε αν πραγματικά πεινάμε. Αν, για παράδειγμα, έχουμε γευματίσει ή τσιμπολογήσει λίγη ώρα πριν, καλύτερα να μην το επαναλάβουμε. Εδώ χρειαζόμαστε την βοήθεια ειδικού.

• Φροντίζουμε να «γεμίζουμε» την ημέρα μας (συναντάμε φίλους, οργανώνουμε δραστηριότητες).

• Ανακαλύπτουμε καινούργια ενδιαφέροντα και εναλλακτικές δραστηριότητες (διαβάζουμε ένα βιβλίο, πηγαίνουμε στον κινηματογράφο, ακούμε μουσική).

• Γυμναζόμαστε. Η καθημερινή άσκηση αποφορτίζει από το άγχος, δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα, ενώ ταυτόχρονα συνεισφέρει στην καλή φυσική κατάσταση.

• Κοιμόμαστε καλά, μια και ο επαρκής ύπνος χαρίζει ευεξία και μειώνει την καταθλιπτική διάθεση.

Θυμηθείτε, τα συναισθήματα τα εκφράζουμε δεν τα μετατρέπουμε σε τροφή!